تعریف آلیاژ
آلیاژ چیست؟
آلیاژ مخلوط یا محلول جامد فلزی متشکل از یک فلز اصلی که آن را فلز پایه می‌گویند با یک یا چند عنصر فلزی یا غیرفلزی است.

در زبان انگلیسی (SLAB) تلفظ می شود محصولی که از فرآیند تولید نورد شمش یا ریخته گری به صورت پیوسته به دست می آید و نوعی محصول میان خطی از فولاد است. این محصول به صورت مستطیل است که به عنوان ماده اولیه برای ساخت ورق های فولادی استفاده می شود. نام دیگر این محصول ، تختال است. تختال را برای ساخت کویل ، ورق (پلیت) نیز استفاده می کنند. اسلب ها نیز مانند بلیت ها هستند اما پس از فرآیند شکل دهی ، ابعاد مستطیل شکلی خود را حفظ می کنند

  فولاد ترکیبی از حدود ۹۵ درصد آهن، ۲ درصد کربن و ۳ درصد از آلیاژهای دیگر مانند کروم و منگنز و …می باشد. دلیل استفاده از کربن این است که آهن خام قابل استفاده نمی باشد اما نکته حائز اهمیت این است که افزایش کربن فقط باعث افزایش مقاومت می شود اما همه انتظار ما از فولاد، تامین مقاومت بالا نمی باشد