یکی از کهن ترین روش های شناخته شده برای بدست آوردن شکل مطلوب فلزات ریخته گری می باشد.
درصد بالایی از کالاهای تولید شده حاوی حداقل یک قطعه ریخته گری می باشند. فرآیندهای ریختهگری اغلب زمانی استفاده میشوند که تولید شامل اشکال پیچیده بوده، یا قطعات دارای مقاطع توخالی یا حفرههای داخلی باشند.
چدن داکتیل چیست؟
چدن داکتیل در برابر ضربه ، طویل شدن و مقاومت به سایش مقاوم است که این به دلیل ساختار گرافیت کروی موجود در فلز است. فولاد Ductile همان آهن چدن داکتیل است که اسفروئیدی نامیده میشود.هر دو چدن داکتیل و معمولی در داخلشان گرافیت وجود دارد . اگر شما از نزدیک ( با میکروسکوپ قدرت بالا بابزرگنمایی ۱۰۰x یا بیشتر) در چدن معمولی (خاکستری) نگاه کنید، خواهید دید که تکههای گرافیت مانند خطوطی که “دانههای برف” نامیده میشوند، به نظر میرسند.
چدن یک فلز مات از یک رنگ تیره است که خود را به قالب سازی وام می دهد. برخلاف فولاد ، چدن ضعیف جوش داده شده است و جعلی نیست. این ماده به دلیل دارا بودن کربن بالا از دوام بسیار بالایی برخوردار است و ۸٪ از فولاد سبک تر است که در نتیجه باید بگوییم چدن یک فلز آهنی است که باعث افزایش سختی ، استحکام و دوام بالا با هزینه کم و همینطور مقاومت در برابر ویژگی ها و خواص ریخته گری عالی شده است.
چدن یکی از مهمترین و پرکاربردترین انواع از آلیاژهای آهن می باشد که ترکیب شیمیایی لازم را با کربن داده و به این حالت در آمده است. در بیشتر موارد ، چدن در جایی استفاده می شود که قسمت های قوی از شکل پیچیده حاصل شود.
خودِ فولاد در واقع نوعی آلیاژ است. اما تمام گونههای فولاد را آلیاژ نمیخوانند. ساده ترین نوع فولاد که تقریبا میتوان گفت آهن است (نزدیک به ۹۹٪) خود با عنصر کربن آلیاژ شدهاست (بسته به نوع فولاد از ۰٫۱٪ تا ۱٪ ). بنابراین منظور از آلیاژ فولاد، ترکیبی از فولاد، کربن و دیگر عنصرها است. عنصرهایی که بیشتر برای این هدف کاربرد دارند، عبارتند از: منگنز (پرکاربردترین)، نیکل ، کروم، مولیبدن، وانادیم، سیلیسیم و بور. و عنصرهای کم کاربردتر عبارتند از: آلومینیم، کبالت، مس ، سریم، نیوبیم، تیتانیم، تنگستن ، قلع، روی، سرب و زیرکونیم.